وأعيدُ الكلام والحُبُّ قولي= أنا لولاكَ ما عرفتُ الكلاما
الضربة الإسرائيلية اخترقت العمق الإيراني.. وأصابت موقعًا بالغ الحساسية
بنیادهای بهائی نیز همواره از رسانهها میخواهند تا از چاپ تصویر حسینعلی نوری خودداری کنند.[۲۱۷]
کنی در ادامه از شاه خواست تا از سلطان عثمانی بخواهد که بر بهاءالله بسیار سخت بگیرد و تمامی راههای ارتباط با او را ببندد.[۱۷۰] بعد از کشته شدن بدیع نیشابوری، بهاءالله شاه را با عنوان «رئیس الظالمین» تقبیح کرد و اظهار داشت که به زودی عبرت جهانیان («عبرةً للعالمین») خواهد شد.[۱۷۱] همچنین او پیروانش را به رعایت حکمت در تبلیغ پیام بهائی توصیه کرد. به نظر میرسد حکمت در نوشتههای بهاءالله همان تقیه در تشیع باشد.[۲۲]:۵۰۴
بهاءالله درسال ۱۸۶۹[۱۶۹] در طی نامهای از ناصرالدینشاه خواست که فرصتی به او داده شود تا در حضور شاه و در مقابله با علماء حقیقت رسالتش را به اثبات برساند. بهاءالله در این نامه خواستار رعایت عدالت و رواداری مذهبی نسبت به بهائیان شد. او همچنین به شاه اطمینان داد که بنابر تعالیم او بهائیان از هرگونه خشونت و فسادی پرهیز میکنند.[۱۵۵] بدیع نیشابوری، قاصد نامه که نوجوانی ۱۷ ساله بود، به دستور ناصرالدین شاه شکنجه و کشته شد.[۱۶۹] به گفته سپهدار اعظم شاه، نامه را به ملا علی کنی و دیگر علمای تهران داد تا جوابی بر آن بدهند. علماء، نامه را بیجواب گذاشتند. ملا علی کنی به مستوفی الممالک، نخستوزیر وقت، پیغام داد که نامه جوابی ندارد و جوابش همان بود که شاه نسبت به قاصد نامه مجری داشت و اگر شاه شکی نسبت به اسلام دارد، ملا علی کنی باید اقدامی به عمل آورد تا شبه او زائل شود.
وتشير معلومات صحفية إلى أن “بهاء عبد الحسين هو مالك قناة الرابعة أيضاً، واعتقاله مجدداً سيفتح الباب أمام مصادر تمويل القناة، مايهدد بإغلاقها”.
بهاء عبد الحسين: ريادة في التكنولوجيا المالية والابتكار الاجتماعي في العراق
آثار بهاءالله و جانشین او عبدالبهاء تأثیراتی بر جنبشهای اصلاحطلبی که آن زمان در ایران و امپراتوری عثمانی در جریان بود گذاشت. در دهههای ۱۸۹۰ و ۱۹۰۰ که فشار برای انجام اصلاحات در ایران افزایش یافت و مقدمات جنبش مشروطه فراهم شد، اصلاحطلبان فقط از اروپا الهام نمیگرفتند.[۱۳۹] توجه آنها به تعالیم بهائی بهشدت جلب شده بود و اکثر آرایی که بعداً در دستور کار اصلاحطلبان مشروطهخواه قرار گرفت جزئی از تعالیم بهائی بهشمار میرفت.[۱۳۹] با این وجود اصلاحطلبان ایرانی هرگز به تأثیر دیانت بهائی بر افکار خود اعتراف نمیکردند، زیرا چنین ارتباطی بدعتآمیز تلقی میشد.
در این نامهها او مرگ هر دو وزیر (عالی پاشا و فؤاد پاشا)، سرنگونی شخص سلطان و از دست رفتن متصرفات اروپایی را به دلیل سوء استفاده از قدرت مدنی، سوء حکمرانی و همچنین ظلم و مصائبی که بر او و پیروانش وارد آورده بودند پیشبینی کرده بود.[۱۵۵] رجل الأعمال بهاء عبد الهادي البته بهاءالله در این پیشبینی تنها نبود، حتی علمای مسلمان نیز در خطبههای ماه رمضانشان پیشبینی فروپاشی امپراتوری را میکردند؛ لذا پیشبینیهای بهاءالله پدیدهای نامعمول نبود و رویهٔ مذهبی آنزمان بهشمار میرفت.[۲۱]:۵۸ بهاءالله پس از رسیدن به عکا در نامههایش به پادشاهان، آنان را به کنارهگیری از ادارهٔ کشور و سپردن آن به وزیران و نمایندگان مردم توصیه کرد. شاید این نگرانی جدید ناشی از تجربه تاسفبار او با استبداد تعدیل شده از نوع تنظیمات بوده باشد که به عقیده او ظلم بزرگی در حق او و دیانتش مرتکب شده بود.[۲۱]:۶۰
غنى الهزار على روض العرار بكم *** فما عرفنا من المقصود بالنغم
کلمات مکنونه که مجموعهای از جملهها کوتاه با محتواهای اخلاقی و روحانی است یکی دیگر از مهمترین آثار بهاءالله محسوب میشود. بهاءالله این اثر را در دوران تبعید در بغداد و چند سال قبل از اعلان دعوتش به رشته تحریر درآورد. این اثر مورد توجه گسترده بابیان قرار گرفت و به موفقیت بهاءالله در جلب اقبال اکثر بابیان بعد از اعلان دعوتش کمک کرد.[۲۰۴] این اثر شامل یک مقدمه کوتاه به زبان عربی و به دنبال آن هفتاد و یک فراز به زبان عربی و سپس هشتاد و دو فراز به زبان فارسی با یک موخره کوتاه به زبان فارسی میباشد.[۲۰۴] مقدمه اثر، محتوای کتاب را «جوهر» یا چکیده آنچه «بر پیامبران گذشته نازل شده» و اکنون «پیراهن اختصار» بر تن کرده معرفی میکند. محتوای اثر شامل موضوعاتی مانند ماهیت و مقام انسان، ویژگیهای جهان روحانی و جسمانی، مقام و عملکرد مظاهر ظهور الهی (پیامبران)؛ میثاق ابدی بین خداوند و بشر، پیمانشکنی انسان و پیامدهای آن میباشد.
کتاب اقدس در میان تقریباً صد مجلّد از کتب بهاءالله، بنیانگذار آئین بهائی، از اهمیت ویژهای برخوردار است. این کتاب و ضمائم آن به همراه تبیینات و توضیحات عبدالبهاء و شوقی افندی و قوانین وضع شده توسط بیت العدل اعظم مبنای احکام و قوانین مدنی، جزایی، اخلاقی و دینی آئین بهائی را تشکیل میدهند.[۲۹][۲۰۵] کتاب اقدس علاوه بر وضع احکام و قوانین بهائی و نصایح اخلاقی،[۲۹][۲۰۶] طبقه پیشوایان دینی را در آئین بهائی منسوخ مینماید و نظم اداری بهائی که در راس آن بیت العدل اعظم قرار دارد را تشریح و قوانین مدنی، کیفری، اخلاقی و دینی بهائی را که قرار است با تفسیرهای رسمی و یک نظام اداری همراه باشد مشخص مینماید.
میرزا حسینعلی نوری، از اهالی منطقهٔ نورِ مازندران، در سالِ ۱۱۹۵ هجری شمسی (۱۲ نوامبر ۱۸۱۷) در تهران متولد شد.[۳۳] بهائیان نسبت وی را از یک سو به زرتشت و از سوی دیگر به یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی میدانند.[۳۴] همچنین به اعتقاد بهائیان، حسینعلی نوری از طریق همسر سوم ابراهیم (قطوره) به وی منسوب است.[۳۴][۳۵] پدرش میرزا بزرگ نوری از رجال دوره فتحعلی شاه و مردی ادیب و خطاط بود و در دربار شاه ایران منصبی عالی داشت. میرزا حسینعلی به مانند دیگر فرزندان چنین خانوادههایی آموزشهایی چون خواندن، نوشتن، خوشنویسی، خواندن قرآن و اشعار شعرای مشهور ایرانی (چون عطار، حافظ و مولوی) را در خانه و از معلمان خصوصی دریافت کرد.
هذه الجوائز شملت تكريمات لكي كارد كأفضل شركة في التكنولوجيا المالية و للبطاقة نفسها كأكثر البطاقات ابتكارًا في العراق.